Το δίλημμα της Παρασκευής...

...και λέω φίλες και φίλοι αναγνώστες (ενώ η μουσικούλα του Republic 100,3 τριβελίζει στ'αυτιά μου, τα γλυκά και μικρά ροζ αυτάκια μου, νοιώθω ότι ξεφεύγω απ' το θέμα...) ότι η Παρασκευή είναι εδώ! Τι μπορεί να κάνει μια μικρή και ταπεινή φοιτήτρια στην συμπρωτεύουσα? Αύριο βράδυ στην υδρόγειο παίζει ο Schiller με 30 ευρουλάκια είσοδο...Επίσης στην αποθήκη 8 στο λιμάνι είναι ο Παύλος Παυλίδης με τους B-movies (αιώνιο κόλλημα από το γυμνάσιο...) και είσοδο δε γνωρίζω, η μια και μοναδική πρώην συγκάτοικος φτιάχνει τα μπογαλάκια της και παίρνει το υπερσύγχρονο τρένο του ΟΣΕ για τρελό 4ήμερο στα μέρη μου ενώ εγώ βαθιά (πολύ βαθιά, άπατο σας λέω) έχω την επιθυμία να ξεστρατίσω για την hometown όπου τα ενδιαφέροντα πολλά αλλά αμφίβολα...
Και ερωτώ φίλες και φίλοι (a la Miraraki style, υστερικά και φιλικά, πως το καταφέρνει άραγε; τόσα χαλιά πουλιούνται σε Datsun, η Δέσποινα έλειπε από το κανελλοκεραμιδοκοραλλοκόκκινο σκηνικό...) τι να κάνω; και απάντηση δεν παίρνω... ένα πρώτο comme ci comme ca (αν και υποστηρίζω Βουλγαρία στο πανευρωπαικό πανηγύρι) post έτσι για να γίνει η αρχή..

Δείτε τη βουλγαρική συμμετοχή, αν δεν το έχετε πετύχει ήδη...
http://www.youtube.com/watch?v=F9ytzgtLW1A